Miłość nie rodzi się z braku — lecz z odwagi.
Nie z pragnienia posiadania, lecz z tęsknoty za prawdą.
A prawda jest zawsze naga: cicha, niepozorna, lecz nieustępliwa.
Oto historia mężczyzny i kobiety, którzy przeszli przez lustra,
by odnaleźć ocean — w sobie i w drugim.

Związek z osobą narcystyczną to często ucieleśnienie powiedzenia „miłe złego początki”.
Na starcie czujesz, jakbyś znalazła (znalazł) swoją drugą połówkę. Narcyz potrafi być czarujący: obsypuje Cię komplementami, mówi, że jesteś jego przeznaczeniem, że wreszcie odnalazł kogoś wyjątkowego. W psychologii ten etap nazywa się love bombingiem.

Każdy z nas czasem dochodzi do momentu, w którym zatrzymuje się i myśli:
„Dlaczego nie jestem szczęśliwy? Dlaczego moje relacje nie wyglądają tak, jak bym chciał? Czy moje życie ma sens w tej formie, w której teraz jest?”

To bardzo ludzka chwila. Często bolesna, ale też potrzebna – bo właśnie ona staje się punktem wyjścia do zmian. Ten przewodnik nie jest gotową receptą (bo takiej nigdy nie ma), ale kompasem, który pomoże Ci odnaleźć kierunek, gdy czujesz się zagubiony.

To jeden z najbardziej praktycznych modeli rozwoju świadomości w psychologii rozwojowej i terapii.
Najczęściej używa się tu koncepcji stadiów ego Jane Loevinger, rozwiniętej później m.in. przez Roberta Kegana.
To są poziomy rozwoju „ja” – czyli jak człowiek rozumie siebie, innych i świat.

Narcyzm większości ludzi kojarzy się z kimś, kto jawnie domaga się uwagi, uwielbienia i nie liczy się z uczuciami innych. Jednak obraz ten jest niepełny. Wiele osób narcystycznych potrafi bowiem doskonale ukrywać swoje prawdziwe oblicze i kreować wizerunek osoby empatycznej, skromnej czy wręcz altruistycznej. To właśnie ci „maskowani” narcyzi są najtrudniejsi do rozpoznania – a kontakt z nimi potrafi być szczególnie niszczący.

Od zarania dziejów człowiek nosi w sobie jeden, najważniejszy, nieusuwalny problem. Możemy go ubierać w różne słowa, przykrywać pozornymi wytłumaczeniami, zagłuszać hałasem codzienności, ale on wciąż powraca w chwilach ciszy, gdy zostajemy sami ze sobą. Tym problemem jest lęk egzystencjalny – subtelne, a czasem przytłaczające poczucie, że życie jest kruche, ulotne, że nasza obecność na tym świecie jest ograniczona i skazana na przemijanie.

Słowa „energia męska” i „energia żeńska” wywołują dziś skrajne reakcje. Jedni słysząc je, przewracają oczami, myśląc o ezoterycznych memach z Instagramu. Inni natychmiast kojarzą je z sztywnymi podziałami ról z poprzednich epok.

Zdarzyło Ci się kiedyś stanąć przed lustrem i powiedzieć:
„Jestem piękna” albo „Jestem mądry”?
A może już samo wyobrażenie tego wywołuje w Tobie lekkie skrępowanie i myśl:
„Przecież to głupie… i trochę narcystyczne…”

Współczesne związki przechodzą ogromny kryzys. Statystyki rozwodów, rozstań, samotności i wypalenia emocjonalnego biją na alarm. Ludzie coraz częściej decydują się na życie w pojedynkę, a ci, którzy pozostają w związkach, nierzadko czują się samotni i niezrozumiani. Dlaczego tak się dzieje? Skąd ta emocjonalna pustka między dwojgiem ludzi, którzy kiedyś nie mogli bez siebie żyć?

Czasem odejście nie zaczyna się wtedy, gdy ktoś pakuje walizki czy mówi „to koniec”.
Zaczyna się znacznie wcześniej — w momencie, kiedy jedna strona prosi o rozmowę, a druga odpowiada ciszą...

Alkohol jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych substancji psychoaktywnych na świecie. Dla wielu osób to forma relaksu, zabawy, oderwania się od rzeczywistości. Ale mało kto zdaje sobie sprawę, jak poważny wpływ ma alkohol na najważniejszy organ naszego ciała – mózg.

Kłamstwo to zjawisko powszechne – zdarza się każdemu. Czasem z lęku, wstydu, chęci uniknięcia kary czy z potrzeby ochrony uczuć drugiej osoby. Ale co, jeśli kłamstwo staje się trwałym, nieodłącznym elementem funkcjonowania człowieka?

Miłość. Bliskość. Akceptacja. To trzy potrzeby psychiczne, bez których człowiek więdnie. Tak samo jak ciało bez jedzenia, dusza bez emocjonalnego pokarmu – ciepła, czułości, przynależności – usycha, traci orientację, a czasem chwyta się czegokolwiek, co choćby na moment da namiastkę tego, za czym tak bardzo tęsknimy. I to właśnie wtedy jesteśmy najbardziej narażeni – na złudzenia, na manipulacje, na relacje pełne nadużyć, które tylko z pozoru dają „miłość”. A w rzeczywistości karmią nas iluzją, która jeszcze bardziej pogłębia wewnętrzną pustkę.

W dobie nieustannego pośpiechu, zdobywania kolejnych sukcesów zawodowych, gromadzenia dóbr materialnych i budowania marki osobistej, zbyt często zapominamy o tym, co naprawdę tworzy fundament bogactwa – relacje z najbliższymi. Mąż, żona, partner lub partnerka, dzieci, przyjaciele, współpracownicy, pracodawcy – to oni kształtują nasz codzienny świat i mają ogromny wpływ na to, kim się stajemy, jakie decyzje podejmujemy i jak odczuwamy sens życia.

W relacjach – zarówno romantycznych, jak i przyjacielskich – często spotykamy się z sytuacją, w której jedna osoba potrzebuje pomocy, nie radzi sobie z życiem, ale zamiast to przyznać i przyjąć wsparcie… zaczyna oskarżać drugą stronę, że to ona ma problem. Że ona jest słaba. Że ona wymaga ratunku.

To klasyczny przykład projekcji własnej niezaradności i potrzeby wsparcia, przykrytej mechanizmami obronnymi, wstydem, a często też – dumą.

Miłość to nie tylko motyle w brzuchu i wspólne zdjęcia na Instagramie. To codzienność, decyzje, emocje, kryzysy i... sygnały. Czasem subtelne, czasem bijące po oczach. Dziś przyjrzymy się 10 czerwonym flagom (ostrzeżeniom) i 10 zielonym flagom (dobrym znakom) w relacjach, tak na serio, z głową i z sercem.

5 kroków szybkiej pomocy psychicznej — stworzone z myślą o osobie, która cierpi psychicznie tu i teraz (np. z powodu lęku, depresji, traumy, utraty, przeciążenia), aby odzyskać minimalne poczucie spokoju i przywrócić zdolność funkcjonowania.

Zarówno ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), jak i CPTSD (kompleksowe pourazowe zaburzenie stresowe) mogą wpływać znacząco na funkcjonowanie codzienne osoby, ale często są ze sobą mylone. Dzieje się tak, ponieważ mają wiele wspólnych objawów — problemy z koncentracją, impulsywność, trudności w regulacji emocji czy nadmierna czujność. Jednak źródła tych zachowań są odmienne, co ma ogromne znaczenie w kontekście terapii i leczenia.